Łokieć tenisisty jest urazem stawu łokciowego, zakwalifikowanym do grupy entezopatii przyczepów mięśni prostowników nadgarstka w obszarze stawu łokciowego.
Łokieć tenisisty dotyka przeważnie osoby pomiędzy 35 a 55 rokiem życia. Ból, jaki towarzyszy zazwyczaj ustępuje samoistnie, istnieją przypadki, które należy poddać leczeniu. Jest wynikiem skumulowania się mikourazów w mięśniach prostujących nadgarstek. Przyczyną mikrourazów jest wykonywanie rutynowych, powtarzających się ruchów nadgarstka, tj. notorycznym prostowaniu dłoni. Według badań nad tym schorzeniem łokieć tenisisty najczęściej dokucza sekretarkom, pracownikom biurowym, pojawia się u informatyków i kucharzy, a nie jak by się wydawało graczy w tenisa. Entezopatia jest przewlekłym uszkodzeniem przyczepów ścięgnistych mięśni, powstającym przez ich nadwyrężenie. Nagminność używania prostowników nadgarstka, np. długie pisanie na klawiaturze przyczynia się do rozerwania poszczególnych włókienek mięśni w zakresie przyczepu ścięgien mięśni prostowników nadgarstka do kości. Prowadzi do zaczerwienienia i stanu zapalnego okolicy stawu łokciowego. Pojawia się ból przy prostowaniu dłoni.
Łokieć tenisisty Rehabiltacja. Przebieg rehabilitacji w przypadku łokcia tenisisty.
Łokieć tenisisty rehabilitacja to zespół przeciążeniowy, wywołany powtarzającymi się napięciami powodującymi mikrourazy przyczepów prostowników nadgarstka do nadkłykcia bocznego. Na rehabilitację łokcia tenisisty składa się kilkuetapowy proces, który należy rozpocząć już po zdiagnozowaniu schorzenia. W pierwszym etapie fizjoterapeuta zwraca szczególną uwagę na redukowaniu dolegliwości bólowych, zachowując ruchomość w stawie. Dba o właściwe napięcie łańcucha mięśniowo-powięziowego oraz skupia się na prawidłowej sile mięśni prostujących nadgarstek i palce. W fazie drugiej fizjoterapeuta poprawia wskaźniki siły mięśniowej i wytrzymałości. Zalecana jest ograniczona aktywność i różne formy rozciągania statycznego np. masaż poprzeczny, dodatkowo ćwiczenia skierowane na nacisk na końcowe odcinki ruchu tzw. ćwiczenia izometryczne. Faza trzecia określana jest fizjoterapią czynnościową, polegająca na powrocie pacjenta do pełnej aktywności. Na tym etapie fizjoterapeuta skupia się na profilaktyce przeciążeń, korekcji techniki ruchu. Leczenie operacyjne zespołu „łokcia tenisisty” brane jest pod uwagę, gdy dolegliwości z nimi związane nie ustępują, pomimo stosowania przez rok leczenia zachowawczego.
Łokieć tenisisty Rehabiltacja. Jak uśmierzyć ból?
Aby uśmierzyć ból, należy stosować zimne kompresy żelowe, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zabiegi te działają przeciwbólowo, ale nie leczą przyczyny urazu. Pomocne będą tutaj zabiegi fizykalne, takie jak ultradźwięki, fala uderzeniowa czy jonoforeza. Ultradźwięki – zabieg powoduje rozszerzanie naczyń krwionośnych, co zmniejsza napięcie mięśni, uśmierzenia ból, ogranicza stany zapalne. Krioterapia – poprzez obniżenie temperatury skóry i tkanek podskórnych zahamowane są procesy zapalne. Laseroterapia – działa przeciwbólowo, przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie, usprawnia mikrokrążenie. Terapia falą uderzeniową – skutkuje uśmierzeniem bólu oraz przyspieszeniem metabolizmu i odnowy komórkowej bez uszkadzania tkanek towarzyszących. W schorzeniu łokcia ważne jest używanie ortez i opasek na staw łokciowy, zapewniające równomierne rozłożenie nacisku przedramienia. Opaska, koncentrując ucisk bezpośrednio na mięśnie i ścięgna, skutkuje w niwelowaniu bólu.